The Evolution of Kostas Maros

 

Aν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω στο 2014 και να με ρωτήσουν τι είναι αυτό που με κάνει να νιώθω καλά και να διασκεδάζω σίγουρα θα απαντούσα τα ξενύχτια, οι βόλτες και τα όνειρα για μεγάλα πράγματα.

Ερχόμενος στο 2022 και ενώ έχουν μεσολαβήσει 8 χρόνια από τότε πάλι θα απαντήσω τα ξενύχτια και οι βόλτες με τη μόνη διαφορά ότι έχει αντικατασταθεί η λέξη «όνειρα» με τις «Στιγμές» κι έχει αλλάξει ο «Τρόπος» και ο «Τόπος» στον οποίο διαδραματίζεται το «Τώρα».

Και θα μου πει κάποιος «γιατί έπαψες να κάνεις όνειρα;»

Η απάντηση είναι πολύ απλή.

Όνειρα κάνουν όσοι κοιμούνται ενώ αυτοί που βρίσκονται στο παρόν παίρνουν «Βιώματα», δημιουργούν «Στιγμές» και διηγούνται «Εμπειρίες»

Κυρίες και κύριοι από δω ο #rout_classic_100miles

@drososvdrosos

ROUT CLASSIC 100 MILES 2024– ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ –

To ROUT FOUNDATION ανακοινώνει τη διοργάνωση του αγώνα ROUT CLASSIC 100 miles το τριήμερο 18,19 & 20 Οκτώβρη 2024, στην περιοχή της Οροσειράς Ροδόπης.

Πρόκειται για την 14η διοργάνωση του αγώνα των 100 μιλίων ο οποίος από φέτος θα έχει μήκος 182 χλμ (περισσότερες λεπτομέρειες προσεχώς).

 
Ο μέγιστος αριθμός αγωνιζομένων είναι 150 ανεξαρτήτως χώρας προέλευσης.

Οι αιτήσεις συμμετοχής που θα υποβληθούν κατά την περίοδο των εγγραφών και θα πληρούν το κριτήριο συμμετοχής θα γίνουν δεκτές με σειρά προτεραιότητας (first come- first served).

 
Οι εγγραφές θα ανοίξουν τα βράδυ (20.00) της Δευτέρας 01 Ιανουαρίου 2024, μέσω της ιστοσελίδας της διοργάνωσης (www.rout.gr) και θα διαρκέσουν μέχρι την Τετάρτη 31 Ιουλίου 2024, μόνο εφόσον μέχρι τότε δεν θα έχει συμπληρωθεί ο αριθμός των 150 συμμετοχών.

Περισσότερες πληροφορίες θα δοθούν λίγες μέρες πριν το άνοιγμα των εγγραφών.


Δασικό Χωριό Ξάνθης, 24 Νοεμβρίου 2023


Για το ROUT Foundation,


Ηλίας Σπυριδόπουλος  &  Χρήστος Δ. Κατσάνος
elias@rout.gr                     katsanos@rout.gr

 

 

ROC 50 MILES (RODOPI CHALLENGE) 2024 - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

To ROUT FOUNDATION ανακοινώνει τη διοργάνωση του αγώνα ROC (Rodopi Challenge) 50 miles για το Σάββατο 27 Aπριλίου 2024, στην περιοχή της Οροσειράς Ροδόπης.

Πρόκειται για την 13η διοργάνωση του αγώνα των 50 μιλίων ο οποίος από φέτος θα έχει μήκος 88,5 χλμ (περισσότερες λεπτομέρειες προσεχώς). 

Ο μέγιστος αριθμός αγωνιζομένων είναι 300.

Οι αιτήσεις συμμετοχής που θα υποβληθούν κατά την περίοδο των εγγραφών και θα πληρούν το κριτήριο συμμετοχής θα γίνουν δεκτές με σειρά προτεραιότητας (first come- first served). 

Οι εγγραφές θα ανοίξουν τα βράδυ (20.00) της Παρασκευής 01 Δεκεμβρίου 2023, μέσω της ιστοσελίδας της διοργάνωσης, στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.rout.gr και θα διαρκέσουν μέχρι την Πέμπτη 29 Φεβρουαρίου 2024, μόνο εφόσον μέχρι τότε δεν θα έχει συμπληρωθεί ο αριθμός των 300 συμμετοχών.

Περισσότερες πληροφορίες θα δοθούν λίγες μέρες πριν το άνοιγμα των εγγραφών.

 

Δασικό Χωριό Ξάνθης, 21 Νοεμβρίου 2023

 

Για το ROUT Foundation,

 

Ηλίας Σπυριδόπουλος &   Χρήστος Δ. Κατσάνος

elias@rout.gr                      katsanos@rout.gr

 

Θοδωρής Κούσαντας - Η Τέχνη της Υπέρβασης

 (Οκτώβρης του 2022* )

Προσπαθώ μέρες τώρα να βάλω τις σκέψεις μου και τα συναισθήματα μου σε μια σειρά και ομολογώ πως είναι αρκετά δύσκολο. Βλέπεις, όλα μετά από κάποιο καιρό φαίνονται όμορφα. Από τον τερματισμό και μετά, δύσκολα μπορώ να σκεφτώ κάτι αρνητικό και αν με ρωτάς αν θα το ξαναέκανα, θα σου απαντούσα πως ήδη μετράω αντίστροφα. Όμως δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. 

Βράδια ολόκληρα δεν κοιμόμουν, σκεπτόμενος με φόβο το άγνωστο που όδευα. Μέσα στον αγώνα πόνεσα πολύ, πάρα πολύ, μου υποσχέθηκα αμέτρητες φορές πως δεν θα το ξανακάνω. Ένιωθα έντονα πως θέλω κάτι να λύσω εκεί μέσα, βιώνοντας τέτοιο πόνο, όμως ποτέ δεν κατάλαβα τι και αν όντως λύνω κάτι. Ασύνδετες σκέψεις. Άνθρωποι που απογοήτευσα, φίλοι, γονείς, κοπέλες. Πράξεις που έχω κάνει και δεν με αντιπροσώπευαν. Για όλα αυτά και άλλα πολλά ένιωθα ότι κατά κάποιο τρόπο, τα πληρώνω μέσα στον αγώνα με αυτόν τον πόνο. 

Η αλήθεια είναι ότι προσπάθησα να τον αγκαλιάσω όσο μπορούσα. Κατάλαβα πόσο σημασία έχει η συντροφικότητα. Είχα την τύχη βλέπεις, να μοιραστώ κοντά στα 70 χιλιόμετρα με τον Γιάννη. Ο Γιάννης ήταν καταλυτικός για τον αγώνα μου. Μέσα σε τόσες ώρες μοναξιάς, το να έχεις έναν άνθρωπο να σου πει μια κουβέντα εκεί που όλα μοιάζουν μάταια, να μοιραστεί μαζί σου λίγο φαγητό και κάποιες σκέψεις. Είναι ο κόσμος όλος. Ο καθένας όμως κουβαλάει τον δικό του σταυρό και έτσι βρέθηκα πάλι μόνος, να παραπατάω "μεθυσμένος" στα μονοπάτια της Ροδόπης. 

Η βροχή ασταμάτητη, αχ αυτή η βροχή. Αλήθεια πόσο ξέπλυμα να χρειαζόμασταν όλοι μας για να συνεχίζει ακάθεκτη για 12 ώρες; Το κρύο έδειχνε τα δόντια του και οι αμφιβολίες δεν άργησαν. Δεν μπορείς να τερματίσεις. Σταμάτα εδώ στον σταθμό. Ούτε ο πρώτος είσαι ούτε ο τελευταίος που θα εγκαταλείψει.

Δεν ξέρω ακριβώς τι είναι αυτό που με παρακινεί τόσο έντονα, αλλά ρε γαμώτο έχω πολύ ακόμα να πονέσω, μέχρι να τα παρατήσω.

Μάζεψα τα κομμάτια μου και πήρα τον κατήφορο για την Ζαρκαδιά 2. Αλήθεια υπήρχαν στιγμές που ένιωθα πως κινούμαι αέναα, σαν να μην τελειώνει ποτέ όλο αυτό. Η μόνη μου παρηγοριά εκείνη την στιγμή ήταν οι γονείς μου, που ήξερα πως θα με περιμένουν στον σταθμό. Πριν το καταλάβω ο ήλιος είχε αγκαλιάσει την Ροδόπη, και οι γονείς μου εμένα. Οι πόνοι στο σώμα ανυπόφοροι, το μυαλό μπερδεμένο και μπροστά μου ένας μαραθώνιος. 

Προσπαθώ να εξαλείψω κάθε συναίσθημα περηφάνιας και να προσγειωθώ στον στόχο μου. Βλέπεις η περηφάνια σε τυφλώνει, νομίζεις πως έχεις καταφέρει κάτι σημαντικό και επαναπαύεσαι. Μπατόν και βήμα το βήμα παίρνω τον ανήφορο και πάλι. Έχει μια γλυκιά γοητεία η ανηφόρα η αλήθεια είναι!. Όσο διαλυμένος και αν είμαι, πάντα αυτή θα επιλέγω. Είναι φαίνεται η φύση του ανθρώπου τέτοια. Καθώς η ανηφόρα μοιάζει με το "τέλειο". Συνεχώς θα προσπαθείς να την κατακτήσεις και μόλις φτάσεις στην κορφή της, έχει και άλλο...

Δεν περνάει πολύ ώρα και να μαι πάλι, ανάμεσα σε φίλους και γονείς. Αφού έφτασα ως εδώ δεν τα παρατάω. 20 χιλιόμετρα να απομένουν και ο τερματισμός ακόμα φαντάζει όνειρο. Ήμουν σε αρκετά άσχημη κατάσταση. Το σώμα είχε παραδοθεί, το μυαλό είχε παραδοθεί, αλλά η ψυχή το ήθελε απεγνωσμένα. Κοιμόμουν και περπατούσα. Προσπαθούσα να μου μιλήσω μήπως και με αφυπνήσω, αλλά άδικος κόπος. Σκεφτόμουν από μέσα μου, δώσε ο,τι έχεις τώρα και από αύριο θα έχεις μια ζωή για να κοιμηθείς.

Ο Καπετάν Θεολόγος με λύγισε, αυτός ο ανήφορος έμοιαζε με αιωνιότητα. Ο χρόνος άλλοτε έτρεχε σαν τρελός και άλλοτε σερνόταν. Στο μυαλό μου μέσα, παίζει ο Νταλί και η ζωγραφιά του "Η εμμονή της μνήμης". Εκείνη την στιγμή ένιωσα αλήθεια πως τον καταλαβαίνω. Πόσο διαφορετικά μπορείς να δεις τα πράγματα, όταν τίποτα "κανονικό" δεν έχει σημασία και γίνεσαι εμμονικός με κάτι; Λίγο κλάμα, λίγες παραισθήσεις, λίγα ουρλιαχτά και αυτό ήταν τελείωσε κι ο Καπετάν Θεολόγος.

Μπροστά μου 10 χιλιόμετρα. Ποτέ δεν είχα φανταστεί πόσα πολλά μπορεί να είναι 10 χιλιόμετρα! Η νύχτα έχει πέσει και πάλι και εκεί που αργοσβήνω σιγά σιγά, εμφανίζονται μπροστά μου ο μπαμπάς μου με τους 2 κολλητούς μου. Φιλί της ζωής. Πάμε...λίγο ακόμα... Φτάνεις...

Βλέπω φώτα, ακούω φωνές και δεν μπορώ να πιστέψω. Τρέχω με ο,τι δυνάμεις μου έχουν μείνει. Η μητέρα μου πρώτη να με περιμένει. Φιλί και συνεχίζω.. δεν το πιστεύω ότι τερματίζω. Φωνές, σκέψεις και δάκρυα γίνανε ένα και μου ψιθυρίζουν τερμάτισες... τερμάτισες...τερμάτισες

Οι κουδούνες είναι η στιγμή της λύτρωσης. Χρόνια το ονειρευόμουν και τώρα τις χτυπάω με όλη μου την ψυχή.

Είχε δίκιο ο Καζαντζάκης. Πράγματι. Η πέτρα, το σίδερο, το ατσάλι δεν αντέχουν. Ο άνθρωπος αντέχει.

from darkness to LIGHT τελικά!

-----------------------------

(*) Ο Θοδωρής τον Οκτώβρη του 2022 ήταν 21 χρονών και 6 μηνών και με τον τερματισμό του κατέχει τον τίτλο του νεώτερου τερματίσαντα στον ROUT CLASSIC 100 MILES και μάλιστα στην μεγαλύτερη εκδοχή του (175.5 χλμ +9000) .Το 2023 τερμάτισε για 2η συνεχόμενη φορά τον ROUT!

ROUT - Ένας αγώνας επένδυση!!!

O ROUT. Tι είναι ο ROUT; 

O ROUT είναι ένα πεδίο δράσης. Υπάρχουν και άλλα σε άλλους χώρους αθλητικούς και μη. Το κοινό τους χαρακτηριστικό είναι ότι αναγκάζουν τους ανθρώπους να επαναπροσδιορίσουν τα σωματικά, πνευματικά και ψυχικά (σε όποιον πιστεύει σε αυτό) τους όρια. Και γιατί να μπαίνουν αθλητές στη διαδικασία αυτή; Α ναι. Έχουν απαντήσει οι έρευνες.

Η πρόκληση, η αυτογνωσία, η εμπειρία, η ενδυνάμωση χαρακτήρα, η αλληλεγγύη, η αλλαγή της κοσμοθεωρίας ίσως κάποιων..

Να επισημάνουμε βέβαια ότι ο αγώνας δεν έχει μαγικές ιδιότητες. Μπορεί κάποιος να θέλει να τον τρέξει μόνο και μόνο για να δημοσιεύσει το μετάλλιο στο φατσοβιβλίο...Ίσως. Ίσως κι από 10 διαφορετικές γωνίες...

Το διαφορετικό με τον ROUT είναι το παρθένο φυσικό περιβάλλον, η ημιαυτονομία του αγώνα με τους 6 σταθμούς τροφοδοσίας, που τον εντάσσουν σε αγώνες περιπέτειας με σχετική ασφάλεια και φυσικά η κοινότητα του ROUT, που τον εξαιρεί από τους καθαρά εμπορικούς αγώνες και μας κάνει να θέλουμε να πάμε όσο μακριά και να’ ναι.

Προπονητικά έχω λύσει τις απορίες μου για τους αγώνες υπεραπόστασης. Πάντα πίστευα ότι ένας προπονητής ΠΡΕΠΕΙ να βιώσει τα βιολογικά φαινόμενα που διαβάζει στα βιβλία, αλλιώς δεν είναι ολοκληρωμένος προπονητής. 

Έχω καταλήξει ότι υπάρχει κοινός τόπος σε αυτό που ψάχνει ο δρομέας αντοχής του στίβου, του μαραθωνίου και του υπερμαραθωνίου και ότι η μικρότερη απόσταση δε μειώνει την «απόλαυση της υπέρβασης,  του επιτεύγματος ή της αυτογνωσίας»… 

Ρωτήστε έναν αθλητή 5 χλμ τι προπόνηση έχει κάνει, πώς ζει με την ομάδα του, πώς βλέπει τον προπονητή του, τι νιώθει στα πόδια και τα πνευμόνια του όταν τερματίζει, πώς παίζεται το αποτέλεσμα με τη λεπτομέρεια, πώς κατατάσσεται στους ελίτ ή μη…

Αυτό που δεν έχω απαντήσει ακόμα ξεκάθαρα είναι γιατί η αναζήτηση του σωματικού πόνου, της μοναξιάς και του απόκοσμου είναι τόσο θελκτική για κάποιους.

Φυσιολογικά θα μας έλεγαν "φρικιά". Δεν πρόκειται όμως για μαζοχισμό. Όσο και να βρίσκονται οι απαντήσεις στην 1^η παράγραφο σύμφωνα με τις μελέτες, τίποτα από  τα παραπάνω δεν είναι ωραία. Ούτε να πονάς μέχρι τα αυτιά, ούτε να είσαι μόνος και ανήμπορος νυχτιάτικα σε ένα δάσος με αρκούδες και λύκους για αρκετές ώρες. 

Φέτος (2023) κάτι παραπάνω κατάφερα να απαντήσω, γιατί ταπεινώθηκα πολύ με λάθη που έκανα στον εξοπλισμό μου. Για 60 χλμ βασανίστηκα άσχημα. Απλά. Και λίγο πριν τον τερματισμό –άργησα- ΤΟ ΔΕΧΤΗΚΑ. Και στον τερματισμό κατάλαβα ότι ΕΥΤΥΧΩΣ που δε σταμάτησα (εφόσον δεν είχα σοβαρό λόγο τραυματισμού).

O ROUT  θέλει φοβερή οργάνωση και προγραμματισμό για την προπόνηση και τον εξοπλισμό που θα πάρεις. Αν έχεις αρκετές θεωρητικές γνώσεις γύρω από την επιστημονική περιοχή του αθλητισμού και τις περιπέτειας, είναι σχεδόν ηδονιστικό να τις επιβεβαιώνεις βιωματικά. Ειδικά αν βγαίνουν σωστές οι προβλέψεις σου, νιώθεις ο άρχοντας των πάντων! 

Επειδή όμως shit happens όπως έλεγε και ο Forest Gump, στην περίπτωση που γίνουν λάθος προβλέψεις γειώνεσαι 2 φορές χειρότερα από κάποιον που δεν το παίζει και πολύ ξερόλας. Άλλωστε, ο παράγοντας Φύση δεν μπορεί να προβλεφθεί απόλυτα. 

Το ΑΠΡΟΟΠΤΟ είναι συχνό φαινόμενο και τελικά το μόνο σταθερό είναι ότι όλα είναι ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ. 

Στην κοινότητα του aikido στην οποία είμαι μέλος εδώ και 2 χρόνια, έχω χαλιναγωγήσει πιο εύκολα και γρήγορα τον εγωιστικό ανταγωνιστικό μου χαρακτήρα απ’ ότι στο τρέξιμο που το κάνω από 8 χρονών. Το aikido είναι μια καθαρά αμυντική πολεμική τέχνη που δεν έχει σκοπό τη νίκη του αντιπάλου. Απλά παίρνει ό,τι ΑΡΝΗΤΙΚΟ έχει να δώσει ο επιτιθέμενος και το μετατρέπει σε θετικό, οδηγώντας και τους 2 σε ισορροπία. 

https://www.facebook.com/watch/?v=269867152633491

Διέπεται από τις αρχές του πολεμιστή (bushido) όπως και άλλες πολεμικές τέχνες, που ήταν ο κώδικας συμπεριφοράς των σαμουράι της Ιαπωνίας τα τελευταία 200 χρόνια πριν την εισβολή των δυτικών στη χώρα. Το βασικότερο συστατικό της φιλοσοφίας αυτής ήταν η παραδοχή ότι η ζωή τους μπορεί να τερματιστεί από στιγμή σε στιγμή, χωρίς να έχει αυτό ίχνος πεσιμισμού, το ανάποδο. Βλέποντας αποσπάσματα από μια συνέντευξη κορυφαίων δασκάλων σε ένα σεμινάριο στη Πολωνία που έγινε φέτος αμέσως μετά τον ROUT, είχα μια αίσθηση ότι  ο αγώνας στη Ροδόπη είχε παρόμοια πνευματική επίδραση σε μένα μετά τον τερματισμό. Αξίζουν την προσοχή πιστεύω:

 Η ΑΠΟΔΟΧΗ είναι η αρχή των πάντων. Πάντα γυρεύουμε το γιατί. Πάντα προσπαθούμε να ωραιοποιούμε τα άσχημα και τα κακά. Μα υπάρχουν. Και Πάντα θέλουμε να ελέγχουμε τα πράγματα. Και δεν περιμένει κανένας. Κάποιες φορές δεν υπάρχει γιατί . Γιατί έτσι. 

O RΟUT είναι τόσο ωραίος, γιατί σε ταπεινώνει και σε κάνει να νιώθεις τόσο ανήμπορος στη μέση του πουθενά, που δεν έχεις άλλη λύση. Ή θα τα παρατήσεις ή θα ΔΕΧΘΕΙΣ πόσο μικρός και ΜΟΝΟΣ είσαι μέσα στη ΜΕΓΑΛΗ ΦΥΣΗ που σε περιβάλει. Όπως και να το κάνουμε είμαστε μέρος αυτής, όσο και να το ξεχάσαμε..Και μετά απλά περιμένεις να περάσει.

Γι΄ αυτό είναι και αγώνας επένδυση. Για την καθημερινότητα..

Μυρσίνη Κολυφά, Αθήνα, Οκτώβρης 2023 

 

Μια συνομιλία με τους συντελεστές του 1ου Advendurunner's Camp!

 By Λεζπουρίδης Θεοχάρης

http://www.advendure.com/index.php/prosopa/interviews/item/4484-mia-synomilia-me-toys-syntelestes-toy-1ou-advendurunners-camp?fbclid=IwAR30mpuJZTwW1x5Jw6N4xzXzymgh5NlDbog2CNFoKYv7uGZPX2DvPMUM274#.V-O0b4h97Gg

Οφείλετε να παραδεχτείτε ότι, κάθε φορά, από τότε που ξεκινήσατε το ορεινό τρέξιμο, στο άκουσμα της λέξης “Ροδόπη” το μυαλό σας, έπειτα από μια ταχύτατη σειρά συνειρμικών σκέψεων, καταλήγει να βρίσκεται σε κάποιο ξεχασμένο για χρόνια μονοπάτι, κρυμμένο σε καταπράσινα τοπία που πολλές φορές αφήνουν άναυδο τον περαστικό διαβάτη – πεζοπόρο – δρομέα. Τουλάχιστον, αυτό συμβαίνει σε μένα και ο νους μου προβάλλει αναμνήσεις από τις στιγμές που έχω ζήσει εκεί, όποτε ακούω ή διαβάζω για την απομακρυσμένη, ορεινή Ροδόπη! Φυσικά, αν δεν έχετε βρεθεί σε αυτά τα μοναδικά μέρη είμαι σίγουρος πως το μυαλό σας έχει την καταπληκτική ικανότητα να συνθέτει τις δικές του εικόνες οι οποίες δεν απέχουν και πολύ από την πραγματικότητα.

Είναι, λοιπόν, ολοφάνερο, ακόμα κι αν αυτό που λέω δεν το γνωρίζω 100%, πως όλοι μας θέλουμε να βρισκόμαστε εκεί με την παραμικρή αφορμή που μπορούμε να βρούμε, πόσο μάλλον όταν υπάρχει και ένα σημαντικό κίνητρο που ονομάζεται “1st Advendurunners camp 2016” και έχει κεντρικό πρωταγωνιστή τον αγαπημένο σε όλους Νίκο Καλοφύρη! Το εναλλακτικό αυτό καμπ θα πραγματοποιηθεί από τις 22 ως τις 25 Σεπτέμβρη και θα ασχοληθεί με θέματα όπως το τρέξιμο στην καθημερινότητα του καθενός, το τρέξιμο σε διαφορετικά περιβάλλοντα (εντός και εκτός Ελλάδας), τη φιλοσοφία και την αντίληψη (προπονητικά) αλλά και θέματα στρατηγικής, εθελοντισμού, ανταγωνισμού και συναγωνισμού, προετοιμασία αλλά και αποθεραπεία, όλα στο πλαίσιο της δικής τους ενότητας που θα περιλαμβάνει εκτός από τη θεωρία και αρκετή πράξη, σύμφωνα πάντα με τους διοργανωτές του καμπ που δεν είναι άλλοι από τους Ηλία Σπυριδόπουλο και Χρήστο Κατσάνο! Γι’ αυτούς, λοιπόν, αλλά και για τον Νίκο Καλοφύρη έχουμε ετοιμάσει κάποιες σύντομες ερωτήσεις που θα επιθυμούσαμε να μας απαντήσουν πριν τους συναντήσουμε από κοντά.

 

Ηλία, Νίκο και Χρήστο γεια σας! Χαιρόμαστε που σας φιλοξενούμε για άλλη μια φορά στο advendure.com και σε μια ακόμη συνέντευξη.

[Advendure]: Ηλία και Χρήστο δε σας κρύβω ότι όταν διάβασα το πρόγραμμα του καμπ μου ήρθε στο νου η προετοιμασία που έκανε ο Ρόκυ στη Ρωσία, στην ταινία “Rocky IV”. Τέσσερις μέρες διαμονή στο Δασικό χωριό του Ερύμανθου, μακριά από τον πολιτισμό, με τα πάντα να περιστρέφονται γύρω από το ορεινό τρέξιμο. Υπάρχει συγκεκριμένος λόγος που επιλέξατε αυτό το μέρος για την πραγματοποίηση του καμπ; Θέλετε να το συνδέσετε, με κάποιο τρόπο, με τον αγώνα που διοργανώνετε οι ίδιοι, τον γνωστό σε όλους “Rodopi Advendurun”, ή όπως ήταν παλιότερα γνωστός “ROdopi Ultra Trail”; Άλλωστε η ημερομηνία διεξαγωγής του αγώνα είναι σε έναν περίπου μήνα.

[Η. Σπυριδόπουλος]: Η επιλογή του χώρου σίγουρα δεν είναι τυχαία και δεν έγινε μόνο γιατί είναι η έδρα του ROUT και ταυτόχρονα για μας αγαπημένο μέρος αλλά γιατί ο Ερύμανθος έχει συνδέσει πλέον το όνομά του με το ADVENDURUNNING επειδή εδώ είναι οι ρίζες του. Στο μυαλό και την ψυχή των ultra runners πλέον υπάρχει αυτή η ταύτιση. Σίγουρα δεν είναι τυχαίο ότι σε έναν μήνα διεξάγεται ο Rodopi advendurun και είναι ευκαιρία για κάποιους αθλητές να μπορέσουν να ολοκληρώσουν την προετοιμασία τους στο φυσικό χώρο του αγώνα.

[Advendure]: Πώς προέκυψε η ιδέα του καμπ με αυτά τα δεδομένα; Προφανώς θεωρείτε ότι θα έχει απήχηση στον κόσμο, γι’ αυτό, λοιπόν, θα θέλαμε να μας εξηγήσετε γιατί το πιστεύετε αυτό και πώς το δικαιολογείτε.

[Η. Σπυριδόπουλος]: Η ιδέα του camp είναι κάτι που τριγυρίζει στην σκέψη μας εδώ και μερικά χρόνια σαν απόσταγμα όλων των διοργανώσεων που πραγματοποιήθηκαν μέχρι σήμερα. Αφουγκραστήκαμε την ανάγκη των ultra runners να εντρυφίσουν περισσότερο στις αρχές του advendurun, δηλαδή της δοκιμασίας των ορίων αντοχής σε συνδυασμό με στοιχεία περιπέτειας όπως αυτά προκύπτουν με την ημιαυτονομία και την απομόνωση που βιώνει κάποιος στα δάση της Ροδόπης. Θέλουμε να επισημάνουμε ότι το camp δεν έρχεται να υποκαταστήσει ως γνωστικό αντικείμενο και ως εμπειρία το καθαρό τεχνικό κομμάτι της προετοιμασίας των αθλητών, κάτι που είναι προφανώς δουλειά άλλων και όχι δική μας. Η αποδοχή της ιδέας μας έχει την ίδια φιλοσοφία με το Rodopi Advendurun και θεωρούμε ότι χρειάζεται περίοδος ωρίμανσης. Για μας είναι μόνο η αρχή.

 

[Advendure]: Το “Advendurunners Camp” θα συνεχιστεί ως θεσμός και τις επόμενες χρονιές, στην ίδια πάντα ημερομηνία, ή θα διεξάγεται μόνο όταν κατά την κρίση σας υπάρχουν αρκετοί ενδιαφερόμενοι;

[Η. Σπυριδόπουλος]: Θεωρούμε ότι το να κάνεις κάτι θεσμό δεν είναι στόχος. Η ανάγκη μας για να κάνουμε το camp σίγουρα δεν είναι στιγμιαία ούτε πρόσκαιρη. Το μοτίβο πάνω στο οποίο θα κινηθούμε πιστεύουμε πως θα το διαμορφώσουμε με την εμπειρία, και της πρώτης χρονιάς, και θα το εξελίξουμε σύμφωνα με τις ανάγκες των επίδοξων advendurunners. Κάπως έτσι ξεκίνησε ο ROUT, που τώρα ενηλικιώνεται ως Rodopi Advendurun. Ο θεσμικός του χαρακτήρας θα προκύψει με την πάροδο του χρόνου και κυρίως με τον χαρακτήρα που θα αποκτήσει παρά με τον αριθμό των συμμετοχόντων.

[Advendure]: Τέλος, θα θέλαμε να μας πείτε πώς προέκυψε το όνομα του Νίκου Καλοφύρη, ως κεντρικό πρόσωπο του καμπ. Έπαιξε κάποιο ρόλο η σχέση συνεργασίας σας με την εταιρία “The North Face” της οποίας ο Νίκος είναι αθλητής;

[Η. Σπυριδόπουλος]: Ο Νίκος Καλοφύρης είναι κύριος εκφραστής, για εμάς, του advendurunning όχι μόνο γιατί έχει πολύχρονη και με πολλές διακρίσεις εμπειρία, αλλά και ως χαρακτήρας. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι ο φυσικός του χώρος είναι το Μέτσοβο που αποτελεί άλλον έναν τόπο με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά για το ορεινό τρέξιμο. Επομένως τίποτα δεν είναι τυχαίο αφού η εταιρεία The North Face δραστηριοποιείται εξ’ ολοκλήρου στο χώρο της περιπέτειας (Never Stop Exploring), στοιχείο που θεωρούμε πως μας ενώνει και τους τρείς.

[Advendure]: Νίκο, η ορεινή Ροδόπη αποτελεί μία από τις ομορφότερες γωνιές της Ελλάδας και κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει. Ωστόσο, το Μέτσοβο, όπου κατοικείς, είναι εξίσου ωραίο προσφέροντας σχεδόν τις ίδιες δυνατότητες για τη διοργάνωση ενός τέτοιου αθλητικού δρώμενου σαν αυτό για το οποίο μιλάμε. Τι ήταν αυτό που σε έκανε να επιλέξεις έναν τόπο πολλά χιλιόμετρα μακριά από το δικό σου για να μοιραστείς μαζί μας, από κοντά, τις εμπειρίες σου και τις τεχνικές προπόνησής σου;

[Ν. Καλοφύρης]: Η επιλογή δεν έγινε από την πλευρά μου αλλά από την πλευρά των διοργανωτών, Ηλία και Χρήστου, κατόπιν πρόσκλησης προς εμένα. Φυσικά, δεν υπήρχε περίπτωση να αρνηθώ μιας που η ορεινή Ροδόπη είναι αγαπημένος προορισμός, όχι μόνο για μένα, αλλά, απ’ ότι φαίνεται τον τελευταίο καιρό, και για αρκετούς άλλους που επιλέγουν για την αναψυχή τους το Δασικό χωριό του Ερύμανθου. Παρόλα αυτά, όπως ανέφερες παραπάνω, το Μέτσοβο έχει τα ίδια σχεδόν φυσικά χαρακτηριστικά που αποτελούν πόλο έλξης κάθε εποχή, για όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα αν είναι αθλητές ή όχι. Στηριζόμενος, λοιπόν, στα χαρακτηριστικά που προσφέρει ο τόπος μου έχω οργανώσει στο παρελθόν παρόμοια αθλητικά camp προσπαθώντας να μεταδώσω όσα γνωρίζω για το ορεινό τρέξιμο.

 

[Advendure]: Τον τελευταίο καιρό, παράλληλα με την ακμή του δρομικού κινήματος, έχουμε παρατηρήσει αρκετούς “ικανούς” συναθλητές μας να έχουν αναλάβει το ρόλο του προπονητή για αρκετούς δρομείς, δίνοντάς τους προγράμματα αλλά και παρακολουθώντας τους από κοντά. Αν και έχεις μοιραστεί τα προγράμματα προπόνησής σου μαζί μας, στην ιστοσελίδα του advendure.com, και έχεις απαντήσει σε κάθε απορία που σου εκφράσαμε, δεν σε είδαμε ως τώρα να αναλαμβάνεις έναν αντίστοιχο ρόλο. Ποια είναι η γνώμη σου πάνω σ’ αυτό το θέμα; Είναι το καμπ της Ροδόπης μια πρώτη προσπάθεια να μπεις και ο ίδιος σε αυτόν το χώρο των αθλητών – προπονητών; Το έχεις σκεφτεί;

[Ν. Καλοφύρης]: Το ερώτημα αυτό σηκώνει αρκετή κουβέντα και είναι ένα θέμα που με απασχολεί. Θεωρώ πως αν θέλουμε να συνεχιστεί αυτού του είδους η άνθηση στο ορεινό τρέξιμο και, γιατί όχι, στον αθλητισμό γενικότερα πρέπει να φροντίσουμε να θέσουμε τις σωστές βάσεις όσο ακόμη υπάρχει αυτή η δυνατότητα και η πραγματική αγάπη γι’ αυτό που κάνουμε. Ο πρωταρχικός στόχος είναι αρχικά να προσπαθήσω να μεταδώσω όλες μου τις γνώσεις, για το ορεινό τρέξιμο, στις μικρότερες ηλικίες και σε όλα τα νέα παιδιά που θα δείξουν ενδιαφέρον. Η “Ακαδημία Ορεινού Τρεξίματος”, που υπάρχει στο Μέτσοβο εδώ κι αρκετό καιρό, είναι ένα μέσο για να πετύχω αυτόν το σκοπό και να μοιραστώ την αγάπη που έχω για το βουνό και τον αθλητισμό. Φυσικά και θα βοηθήσω όποιον μου το ζητήσει μα αν θέλουμε να αναφερόμαστε στο ορεινό τρέξιμο ως κάποιο άθλημα τότε τα θεμέλια πρέπει να μπούνε όσο το δυνατόν νωρίτερα.

[Advendure]: Διαβάζοντας το πρόγραμμα του καμπ μπορούμε να δούμε ότι αναπτύσσει θέματα όπως η ψυχολογία, η διατροφή, η σχέση με τη φύση πέρα από την προπόνηση και τους αγώνες . Θεωρείς πως υπάρχει κάποιο, απ’ όλα αυτά τα θέματα που θα συζητηθούν, στο οποίο οι συμμετέχοντες πρέπει να δώσουν περισσότερη βαρύτητα και αυξημένη προσοχή; Αν ναι, ποιο είναι αυτό και γιατί;

[Ν. Καλοφύρης]: Όλα όσα θα συζητηθούν έχουν τη δική τους βαρύτητα το καθένα γι’ αυτό και δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο. Όσοι συμμετέχουν στο camp θα πρέπει να εστιάσουν σε όλα και όχι μόνο σε κάποιο θέμα που τους ενδιαφέρει αποκλειστικά γιατί σ’ αυτό νιώθουν πως χρειάζονται περισσότερη βοήθεια. Θα αναφερθούμε σε θέματα τεχνικής καθώς επίσης και μικρές λεπτομέρειες που πολλές φορές μας διαφεύγουν. Επίσης, θα δοθεί έμφαση και στο τι ΔΕΝ πρέπει να κάνουμε σε έναν αγώνα αλλά και γενικότερα όσο αθλούμαστε.

 

[Advendure]: Ως τρίτο πρόσωπο, που είσαι και ο ίδιος διοργανωτής μιας αθλητικής δραστηριότητας, θα θέλαμε να σχολιάσεις το χρηματικό αντίτοιμο, των 150 ευρώ, για τη συμμετοχή στο καμπ αναφορικά με τις παροχές που προσφέρει. Υπάρχει κάτι περισσότερο που θα ζητούσες προσωπικά;

[Ν. Καλοφύρης]: Πιστεύω πως πάντα ισχύει η φράση “Αυτό που πληρώνεις, αυτό παίρνεις” και ότι παντού υπάρχει η σχέση τιμής – προϊόντος. Στην συγκεκριμένη περίπτωση το κόστος των 150 ευρώ, ακόμη κι αν εξαιρέσουμε το σκοπό του camp, είναι αρκετά δελεαστικό μιλώντας για τέσσερις ημέρες διαμονή συμπεριλαμβανομένων όλων των γευμάτων (πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό). Αντιλαμβάνομαι πως αρκετοί φίλοι από πιο μακριά δεν θα μπορέσουν να παρευρεθούν, παρότι θα το επιθυμούσαν, εξαιτίας των αυξημένων εξόδων της μετακίνησης. Βέβαια,το πρόβλημα αυτό μπορεί να λυθεί αλλάζοντας την τοποθεσία όμως τότε υπάρχει κίνδυνος να χαθούν άλλα πράγματα και να αλλοιωθεί ο χαρακτήρας του γεγονότος.

 

[Advendure]: Η έννοια του “Advendurunning” είναι ξεχωριστή για τον καθένα γι’ αυτό θα ήθελα, πριν σε αποχαιρετήσουμε, να μας πεις με λίγα λόγια πώς την αντιλαμβάνεσαι και τον τρόπο που την εφαρμόζεις στην προσωπική σου ζωή.

[Ν. Καλοφύρης]: Η έννοια του “Advendurunning” είναι για μένα η ίδια ή στάση ζωής που έχω υιοθετήσει από μικρό παιδί, που με τραβάει στην περιπέτεια και σε κάθε είδους δοκιμασία που αυτή μου προσφέρει. Μέσα από αυτή τη στάση ζωής προέκυψε και η συμμετοχή μου σε δύσκολους ορεινούς αγώνες όλα αυτά τα χρόνια! Δεν είναι εύκολο γι’ αυτό κι αν δεν το έχεις μέσα σου, αργά η γρήγορα, ο συγκεκριμένος τρόπος ζωής θα πάψει να αποτελεί αυτοσκοπό.

Σας ευχαριστούμε όλους και ανανεώνουμε το ραντεβού μας σε λίγες ώρες από τώρα στη μακρινή, ορεινή Ροδόπη!

 

Σ.Σ Advendure: Στο camp θα παρευρεθεί και το Advendure μέσω του απεσταλμένου του, Θεοχάρη Λεζπουρίδη, για να σας παρουσιάσει όλες τις λεπτομέρειες από την πρώτη αυτή προσπάθεια των συντελεστών του.

 

ROUT CLASSIC 100 MILES 2021: Ένας Αγώνας που έγινε χωρίς τους Αθλητές

ROUT CLASSIC 100 MILES  2021 

Ένας Αγώνας που έγινε χωρίς τους Αθλητές  

Τα πράγματα αλλάζουν ή τα πράγματα εξελίσσονται ή μήπως εμείς αλλάζουμε απέναντι στα πράγματα και τα γεγονότα; Η ευχαρίστηση/πλήρωση που νοιώθουν τα μέλη ενός tribe που συμμετέχουν είναι κάθε φορά η ίδια ή είναι διαφορετική; Το Woodstock που θυμόμαστε είναι αυτό που υπήρξε ή είναι αυτό που θα θέλαμε να πιστεύουμε ότι υπήρξε; Οι Αξίες υπάρχουν στο μυαλό ή οι Αξίες βιώνονται καθημερινά; Στα tribes όλα τα μέλη συμφωνούν με τις Αρχές ή με τις αποφάσεις; Και αν συμφωνούν με τις αρχές αλλά διαφωνούν με τις αποφάσεις τότε τι γίνεται; Οι Αρχές καθορίζουν το χαρακτήρα και τις δράσεις μας διαχρονικά ή τελικά όλα αυτά είναι εφήμερα και περαστικά;

 Αυτά ήταν οι ακριβώς τα Συναισθήματα, οι σκέψεις και τα μαθήματα όλης της χρονιάς με αποκορύφωμα την μη τέλεση του ROUT CLASSIC 100 MILES πριν δύο μήνες στη Ροδόπη  που ήρθαν και πλημμύρισαν την καθημερινότητα και μας ώθησαν να τα μοιραστούμε με όλη την Κοινότητα των υπεραποστάσεων του Ορεινού Τρεξίματος

 

Οι αδελφοί Jazek απ τη Τσεχία - Φώτο: Drossos Drossos

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν!!!

Αλήθεια τι είναι ο ROUT; Είναι ένας αγώνας υπεραπόστασης στο βουνό; Είναι μια δράση; Είναι μια συνολική Εμπειρία; Είναι ένα μέρος συνάθροισης «περίεργων υπερανθρώπων» ή μια κατάσταση μέθεξης καθημερινών αγωνιζόμενων; Ή μήπως μια …χίμαιρα;

Ας προσπαθήσουμε να το προσεγγίσουμε. Τα συστατικά λοιπόν της ROUT EXPERIENCE (εμπειρία) είναι η Οικογένεια (ROUT Family), οι δράσεις της (ROUT activities), τα αγωνιστικά δρώμενα (ROUT Classic 100 miles, Rodopi Challenge 50 miles, Haidou Trail Party 24K ) και, τα αχανή δάση της Ροδόπης και φυσικά το Δασικό Χωριό.

Με λίγα λόγια η εμπειρία που ονομάζεται ROUT δημιουργείται απ΄τους Ανθρώπους της Οικογένειας του ROUT, τους Ανθρώπους που στηρίζουν αυτές τις δράσεις και φυσικά τους συμμετέχοντες αγωνιζόμενους Αθλητές και τους Συνοδούς τους.

 Ας τα πάρουμε λοιπόν απ΄την αρχή.

ROUT Family. Αποτελείται απ τους Ανθρώπους που αγαπούν τη Ροδόπη, αρέσκονται τόσο στο αγωνιστικό σκέλος στο δάσος και το βουνό (τρέξιμο, διάσχιση, διανυκτέρευση), όσο και στην εθελοντική συμμετοχή προσφοράς (καθαρισμός μονοπατιών, σηματοδότηση, μεταφορές, μαγείρεμα κλπ) με μοναδικό γνώμονα την ευχαρίστηση που τους προκαλεί αυτό. Δεν «θυσιάζουν» κάτι, δεν αισθάνονται «ήρωες» αλλά συμμετέχοντες σε κάτι που προκαλεί χαρά σε όλους, εσωτερική αρμονία, ξεπέρασμα προσωπικών ορίων.

ROUT δράσεις. Αγωνιστικές και μη. Συμμετοχή σε διάφορους αγώνες με την ίδια φιλοσοφία αλλά και υποστηρικτικά (σταθμοί υποστήριξης, σκούπες κλπ) αλλά και συνάντηση με σκοπό την χαλάρωση, την παρέα και την ανατροφοδότηση (Ετήσια Χειμερινή Συνάντηση Εθελοντών στο Δασικό Χωριό).

ROUT Ambassadors. Οι άνθρωποι που αισθάνονται όμορφα να μεταφέρουν το όνομα, τις αξίες και την εμπειρία του ROUT σε διάφορα μέρη και δρώμενα που παίρνουν μέρος κυρίως εκτός Ελλάδας. Καταξιωμένοι Αθλητές αλλά κυρίως ολοκληρωμένες προσωπικότητες με άποψη για το τρέξιμο αλλά και την αειφόρα προσέγγιση με το βουνό.

ROUT Stations & ROUT Gourmet Teams: Άνθρωποι που αισθάνονται την ανάγκη να υπηρετήσουν τους αγωνιζόμενους, σχεδιάζοντας όλο το χρόνο και εκτελώντας προετοιμασίες 4ημέρου στους λίγους αλλά καλά εξοπλισμένους σταθμούς έχοντας τη συναίσθηση το τι μπορεί να σημαίνει να υπηρετείς κάποιον που προσπαθεί να ξεπεράσει τα όρια του ευρισκόμενος σε φάση υπερπροσπάθειας.

ROUT Rescue Teams: Εθελοντικές Ομάδες με εμπειρία και εξοπλισμό Πιστοποιημένο που αυτοί αποφασίζουν για την Ανάλυση Επικινδυνότητας (Risk Analysis Guide) κάθε χρονιά βασισμένοι στις προβλέψεις του καιρού , τις δυνατότητες διάσωσης κλπ

ROUT Medical Team: Αποτελείται από γιατρούς εγνωσμένης αξίας οι οποίοι έχουν μεγάλη εμπειρία από τέτοια γεγονότα αφού και οι ίδιοι είναι αθλητές υπεραποστάσεων. Ομοίως και το νοσηλευτικό προσωπικό.

Haidou Party. Το σκέλος της ανθρώπινης συνύπαρξης μετά από μια αγωνιστική δράση μέσα στο δάσος δίνοντας μια νέα άποψη για το Outdoor, με μουσική, καλό φαγητό και διανυκτέρευση σε αντίσκηνα ώστε να προκαλέσει βαθιές συζητήσεις με σκοπό την ανάπτυξη σχέσεων μεταξύ των μελών του tribe.

Γιατί αναφέρονται όλα αυτά θα αναρωτηθεί κανείς. Μα γιατί φτάνοντας στον ROUT 2021 κουβαλούσαμε όλοι μας τις εμπειρίες από 12 προηγούμενες διοργανώσεις ROUT CLASSIC,  9 ROC, 10 Haidou Trail, 10 Συναντήσεις Εθελοντών, 6 Camps,  2 αποστολές εκτός Ελλάδας και 8 αποστολές εντός Ελλάδας.

 

ΤΙ ΖΗΣΑΜΕ ΤΟ 2021;

 

Ήδη μετά την ακύρωση άλλων αγώνων είχαμε να διαχειριστούμε έναν «γλυκό πονοκέφαλο». Κι αυτός δεν ήταν άλλος απ΄ το γεγονός ότι οι αθλητές που επιθυμούσαν να λάβουν μέρος στον αγώνα, ήταν σημαντικά περισσότεροι απ’ όσους πιστεύαμε ότι μπορούμε να υπηρετήσουμε χωρίς να παραβιάζονται οι Αρχές του ROUT αλλά κυρίως ο χαρακτήρας του αγώνα που έχει να κάνει με αυτό που εκφράζει περισσότερο το motto του «from darkness to Light», η ασφάλεια αλλά και η εξυπηρέτηση (πριν, κατά και μετά τον αγώνα).

 Η απόφαση ήταν δύσκολη αλλά πάρθηκε. Και είχε να κάνει με την αποδοχή 38 επιπλέον των 150 αθλητών.

 Και για να μη χαθεί το «στοίχημα», αποφασίστηκε η εκτέλεση επιπλέον εργασιών που εκτιμήθηκαν ότι έπρεπε να υποστηρίξουν αυτή την απόφαση.

 Ενισχύθηκαν οι κομβικοί σταθμοί Πρασινάδα και Κρούσοβο  με πλήρη ανακαίνιση του σχολείου στην Πρασινάδα καθώς και προμήθεια εξοπλισμού για μαγείρεμα αλλά και φροντίδα αθλητών που θα βρισκόταν σε θέση εγκατάλειψης η τραυματισμού (αντίσκηνα, κρεβάτια, κουβέρτες κλπ) καθώς και μεταφορικά μέσα.

 Πρωτοβουλία 4ήμερης διάσχισης της Ροδόπης τον Αύγουστο με στόχο την επιτόπια γνώση της κατάστασης του μεγαλύτερου μέρους της διαδρομής, καθαρισμού της αλλά και γνωριμία μελών της οικογένειας που υποστηρίζουν από άλλα πόστα τον αγώνα ώστε να έχουν γνώση της διαδρομής και κατανόησης κατά τη διάρκεια του αγώνα μέσω της ασύρματης επικοινωνίας με τους Σταθμούς και τα σημεία ελέγχου.

 Και έφτασαν οι μέρες του αγώνα.

Το πρώτο χαρακτηριστικό που φαινόταν ότι θα ήταν μια πολύ διαφορετική χρονιά από τις προηγούμενες ήταν οι προβλέψεις του καιρού. Κι αυτό είχε να κάνει με ένα όχι συνηθισμένο φαινόμενο για τα ελληνικά δεδομένα (απόρροια πιθανόν της κλιματικής αλλαγής), την πολύ έντονη βροχόπτωση για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Το δεύτερο χαρακτηριστικό της χρονιάς ήταν το γεγονός των 59 rookies (νεοεισερχομένων στον αγώνα) και ταυτόχρονα 7 νέων σε ηλικία αθλητών και 1 αθλήτρια κάτω των 30 ετών.

 

Το τρίτο χαρακτηριστικό της χρονιάς ήταν οι 5 φορές Finishers. Ένα βασικό σημείο των Αξιών του ROUT είναι η αναγνώριση πέραν των νικητών φυσικά, των Αθλητών που κατάφεραν να τερματίσουν 5 φορές των αγώνα. Φέτος είχαμε ρεκόρ υποψηφίων που έφτανε τον αριθμό 15.

  

                                                   ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ

Έχοντας την εμπειρία του ROC 50 miles στο πρόσφατο παρελθόν όπου είχαν συμβεί ισχυρές βροχοπτώσεις και δεν μπόρεσε να πραγματοποιηθεί ο αγώνας, είχαμε ετοιμάσει 2 εναλλακτικά σενάρια (Plan B & Plan C). Κι αυτό είχε γίνει γιατί νοιώθουμε μεγάλη υποχρέωση προς του Αθλητές και Εθελοντές που ετοιμάζονται μια ολόκληρη χρονιά για τον ROUT και ταξιδεύουν οι περισσότεροι από μακριά έχοντας πάρει ανάλογες άδειες απ΄ τη δουλειά τους αλλά και τις οικογενειακές τους υποχρεώσεις.

 Παρακολουθώντας τις συνθήκες του καιρού 10 ημέρες πριν τον αγώνα, αρχίσαμε να επαναξιολογούμε την κατάσταση όλων των Σημείων Επικινδυνότητας του Αγώνα ώστε να κρίνουμε αν είναι δυνατόν να γίνει ο αγώνας στην κανονική του διαδρομή.

Στις 10 Οκτωβρίου, εξαιτίας του covid19 αλλά και της εξέλιξης του καιρού ετοιμάστηκε βίντεο με την Τεχνική Ενημέρωση απ τους υπογράφοντες ώστε να καταδειχθεί η δυσκολία αλλά και το αμφίβολο της εξέλιξης του αγώνα.

Μετά από επιτόπια αξιολόγηση των Σημείων Επικινδυνότητας σύμφωνα με το RISK Analysis Guide του αγώνα, και βλέποντας ότι μετά τον Σταθμό του Κρουσόβου ότι 4 σημεία δεν μπορούσαν να παρακαμφθούν, λάβαμε την απόφαση να θέσουμε σε ισχύ το πρώτο εναλλακτικό σενάριο (Plan B). Αυτό είχε να κάνει με συντόμευση της διαδρομής στα 110 χιλιόμετρα.  Βέβαια μας απασχόλησε το γεγονός ότι μια διαδρομή 110 χλμ θα μπορούσε να είναι μια εμπειρία ROUT? Έχοντας πλήρη γνώση της περιοχής, η απάντηση ήταν ΝΑΙ μιας και η συντόμευση θα αντικαθιστώνταν απ το πολύ δύσκολο τερέν με νερά, λάσπες και βροχή καθώς και ότι η θετική υψομετρική ήταν στα +6.000μ.

Κι έτσι στις 11 Οκτωβρίου προβήκαμε στην ενημέρωση των αθλητών για να το έχουν υπόψιν αν θα ήθελαν να ταξιδέψουν ή όχι προς το Δασικό Χωριό.

Η εξέλιξη όμως του καιρού γινόταν όλο και πιο δυσοίωνη. Την ημέρα της εκκίνησης οι προβλέψεις έδιναν κορύφωση του φαινομένου ακριβώς το σημείο που θα λάμβανε μέρος ο αγώνας.

 Αξιολογώντας την κατάσταση αυτή, και έχοντας υπόψιν παλιότερα συμβάντα από αγώνα που διεξάγεται στην ίδια περιοχή (VFUT) και σύμφωνα με το RISK Analysis Guide αποφασίσαμε την μετάθεση κατά 1 ημέρα την εκκίνηση του αγώνα (Σάββατο) έχοντας λάβει υπόψιν το όριο τερματισμού και του τελευταίου αθλητή ώστε να μπορέσει να ταξιδέψει πίσω στην βάση του και να μπορεί να πάει για εργασία την Δευτέρα.

Αυτό όμως έγινε με τη σύμφωνη γνώμη των Εθελοντών, μιας κι αυτοί έπρεπε να συναινέσουν ότι θα μπορέσουν όχι απλά να μεταφερθούν οι ίδιοι και τα εφόδια στους χώρους που θα έπρεπε να στηθούν οι σταθμοί και τα σημεία ελέγχου, αλλά και να στήσουν τους καταυλισμούς και τις ασύρματες επικοινωνίες υπό βροχή.

 Εξαιτίας του ότι η βροχή είχε δημιουργήσει ήδη μεγάλα προβλήματα (παντού νερά και λάσπες) αποφασίστηκε να δοθεί η δυνατότητα στους αθλητές να έχουν μαζί τους 3 drop bags ενισχυμένα, έτσι ώστε να νοιώσουν μεγαλύτερη ασφάλεια για τον εξοπλισμό και τον ρουχισμό τους κάτω απ τις πρωτόγνωρες γι αυτούς συνθήκες.

 Η ενημέρωση των Αθλητών έγινε το συντομότερο δυνατόν, την Τρίτη 12 Οκτώβρη ώστε να αποφασίσουν αν τελικά θα ήθελαν να μεταβούν στο Δασικό Χωριό.

Τελικά 163 Αθλητές έδωσαν το παρών στο Δασικό Χωριό παραλαμβάνοντας τα bib τους και παραδίδοντας τα ενισχυμένα drop bags τους έχοντας πάντα τη σκέψη τους στον καιρό και στο πως θα μπορούσαν να ανταποκριθούν καλύτερα στις δύσκολες και πρωτόγνωρες αυτές συνθήκες. Όμως το spirit του Ultra Mountain Runner είχε υπερισχύσει κι όλοι οι αθλητές που βρισκόταν στο Δασικό Χωριό ήταν έτοιμοι.

Πέραν όμως των προβλέψεων θα πρέπει να αναφερθεί ότι 5 ομάδες Εθελοντών περιπολούσαν στα σημεία Επικινδυνότητας ( γεφύρια, χειμάρρους, ρυάκια) ώστε να βεβαιωθούν ότι όντως θα μπορούσαν οι Αθλητές να λάβουν μέρος στον αγώνα στα όρια του AdvEndure και όχι του Adventure.

Περιπολία στη θέση Μύλος - Χρήστος Τσιλικίδης - Σημείο Non go σύμφωνα με το Risk Analysis Guide που παρακάμφθηκε

Την παραμονή του αγώνα κι ενώ οι προβλέψεις του καιρού έδιναν μείωση του φαινομένου και καλυτέρευση καιρού μετά τα μεσάνυχτα, η βροχόπτωση όχι απλά δεν σταμάτησε, αλλά τα καιρικά φαινόμενα εντάθηκαν. Η βροχή έγινε ισχυρή ακολουθούμενη από κεραυνούς και αστραπές κάνοντας ακόμα πιο δύσκολη την κατάσταση.

 Όλο το βράδυ οι ομάδες περιπολούσαν και διαπίστωσαν ότι οι παραπάνω συνθήκες δεν τηρούνταν σε 3 σημεία μιας και τα νερά είχαν πλέον μετά από 8 ημέρες πλημμυρίσει τα πάντα. Όλοι οι Δασικοί δρόμοι είχαν γίνει λίμνες, ενώ τα μονοπάτια γλιστρούσαν πολύ.

Έτσι προχωρήσαμε σε άμεση συζήτηση με τις Ομάδες Διάσωσης του αγώνα κι αφού είχαμε τη σύμφωνη γνώμη των εθελοντών να ξεστήσουν τους Σταθμούς της Ζαρκαδιάς και του Πάγκαλου και να τους μεταφέρουν σε νέα σημεία. Επειδή όμως στο Δασικό Χωριό υπήρχαν 163 «ετοιμοπόλεμοι» αθλητές αποφασισμένοι να ζήσουν αυτή την ξεχωριστή εμπειρία, προχωρήσαμε στην εφαρμογή του δεύτερου εναλλακτικού πλάνου (Plan C) αφού πρώτα δόθηκε μια 2ωρη και κατόπιν 3 ωρη  καθυστέρηση στο χρόνο εκκίνησης ώστε να μπορέσουν να μεταφερθούν οι καταυλισμοί.

 Το πλάνο αυτό μείωνε την απόσταση του αγώνα στα 82 χιλιόμετρα, αλλά η κατάσταση των μονοπατιών αύξανε την δυσκολία. 

Τα ξημερώματα του Σαββάτου φάνηκε τα φαινόμενα να μειώνονται και το ηθικό ανέβηκε σε όλους. Πλέον η εκκίνηση ήταν κοντά και το ραντεβού με την ultra εμπειρία θα ξεκινούσε στις 9 το πρωί στο Δασικό Χωριό.

 Φευ!

Μία τελική αναγνωριστική περιπολία, κατέδειξε ότι εξαιτίας της μεγάλης βροχόπτωσης, ένα ρυάκι στο 8^ο (167^ο χλμ) είχε μετατραπεί σε χείμαρρο. Αν και το ρυάκι αυτό είχε προβλεφθεί να ενισχυθεί με σχοινί την προηγούμενη ημέρα, ο Αθλητής και Διασώστης Νίκος Κουνατίδης υπεύθυνος για τον Σταθμό του Θεολόγου ενημέρωσε ότι ήταν τόσο ορμητικό που δεν παρείχε πλέον ασφάλεια στο πέρασμά του.

Έχοντας υπόψιν τον περιορισμό του χρόνου Αθλητών και Εθελοντών, τη μη γνώση πότε και εάν θα έπεφτε η στάθμη των νερών του χειμάρρου καθώς και ότι δεν υπήρχε τρόπος να μεταφερθούν οι αθλητές απ το 167^ο χλμ σε περίπτωση συνέχισης της βροχής, αποφασίσαμε με βαριά καρδία την ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΚΥΡΩΣΗ του αγώνα.

Ανακοίνωση ακύρωσης του αγώνα απ τον Χρήστο Δ. Κατσάνο και τον Νίκο Κουνατίδη                     φωτ. Δρόσος Δρόσος

 

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ;

 

Κοντά 2 μήνες τώρα ζούμε όλοι μας μια κατάσταση ΧΑΡΜΟΛΥΠΗΣ.

 -  - Μιας λύπης που δεν έγινε ο αγώνας και μιας χαράς γιατί 163 Αθλητές επέλεξαν να αψηφήσουν τις ομολογουμένως δυσμενείς καιρικές συνθήκες αποδεικνύοντας ότι το κίνημα των Advendurunners στην Ελλάδα είναι πολύ ισχυρό πλέον.

 -       -  Μιας λύπης για τους 150+ Εθελοντές που αν και έγινε από πλευράς τους ο Αγώνας αλλά δεν έζησαν την εμπειρία ROUT που είχαν ονειρευτεί όλη τη χρονιά αλλά και χαρά γιατί κανείς δεν λιγοψύχησε μέσα στις αντίξοες συνθήκες, κανείς δεν παραπονέθηκε και μάλιστα δήλωσαν ΟΛΟΙ παρών στις επόμενες διοργανώσεις!

Επιλέξαμε όλο αυτό το χρονικό διάστημα να έρθουμε σε επαφή με όσους εμπλεκόμενους μπορούσαμε (Αθλητές και Εθελοντές). Είτε δια ζώσης, είτε τηλεφωνικά, είτε στα social media ώστε να μπορέσουμε να δώσουμε προσωπικές απαντήσεις σε όλους όσους το ζήτησαν.

Ταυτόχρονα προχωρήσαμε σε ενδοσκόπηση για το τι μέλλει γενέσθαι για όλους τους αγώνες μας από δω κι εμπρός έχοντας υπόψιν τις δυνατότητες μας σε ένα πεδίο 175 χιλιομέτρων με +9000 μέτρα υψομετρικής στην αχανή Ροδόπη έχοντας να αντιμετωπίσουμε από δω κι εμπρός τόσο την πανδημία του covid19 όσο και την Κλιματική Αλλαγή.

Ο ROUT δεν έχει σπόνσορες. Κι αυτό είναι επιλογή μας. Φυσικά θα θέλαμε να έχουμε ΧΟΡΗΓΟΥΣ ( όπως είχαμε το ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος στον πρώτο μας αγώνα το 2009). Κι εξηγούμαστε. Για μας Χορηγός με την αρχαία ελληνική έννοια, είναι αυτός ο οργανισμός ή άνθρωπος που υποστηρίζει χρηματικά ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο έναν σκοπό. Δεν βάζει σε πρώτη προτεραιότητά την προβολή του ούτε απαιτεί ανταποδοτικά οφέλη. Μέχρι σήμερα οι μοναδικοί που έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά είναι οι Εθελοντές και οι Αθλητές του ROUT. Αυτοί βάζουν χρόνο, χρήμα και ενέργεια για να ζήσουν μια εμπειρία και όχι για να αγοράσουν ένα προϊόν.

Οι δυνατότητες της οργάνωσής μας, μας επιτρέπουν:

1.     Να δώσουμε προτεραιότητα συμμετοχής στον ROUT του 2022 (και μόνο) στους 163 αθλητές που δήλωσαν να λάβουν μέρος στην διοργάνωση του 2021

2.     Οι αθλητές αυτοί θα μπορούν να καταβάλουν οικονομική συνεισφορά που θα ανέρχεται στα 90 ΕΥΡΩ

Καταλήγοντας, συνειδητοποιήσαμε ότι όλες οι υπερβάσεις (σωματικές και ψυχικές) που λαμβάνουν χώρα σε τέτοια γεγονότα, αξίζουν αν και μόνο μας κάνουν Καλύτερους Ανθρώπους.

Καλή αντάμωση λοιπόν στις 14 Οκτώβρη 2022.

Για την ευθύνη των λόγων, των πράξεων και των αποφάσεων εκ μέρους της ROUT Family,

Ηλίας Σπυριδόπουλος  &  Χρήστος Δ. Κατσάνος

 

10 Δεκεμβρίου 2021 - Δασικό Χωριό, Χαιντού - Εθνικό Πάρκο Ροδόπης